- καλαμαριίδες ή καλαμιτίδες
- Οικογένεια παλαιοφύτων της τάξης των εκουιζετωδών, απολιθώματα των οποίων βρίσκονται στα τελματώδη εδάφη του μέσου και ανώτερου παλαιοζωικού αιώνα στη νότια Αφρική, στην Αμερική, στην Κίνα, στην Ευρώπη και στη Ρωσία. Ο κορμός τους, που μπορούσε να φτάσει τα 30 μ. σε ύψος, ήταν αρθρωτός, κοίλος, αυλακωτός, ενισχυμένος με ένα πυκνό στρώμα δευτερογενούς ξύλου. Έπαιρνε το μεγαλύτερό του ύψος με τις επάκριες σταχυόμορφες σποριαγγειοταξίες, τις οποίες αποτελούσαν σποριόφυλλα σε διάταξη διαδοχικών σπονδύλων. Στα σποριόφυλλα υπήρχαν οι σωροί των σποριαγγείων με δύο είδη σπορίων (ετεροσπορία). Το σπουδαιότερο γένος των κ. ήταν ο καλαμίτης, μεγάλο δέντρο, πολύκλαδο, με ρίζωμα και ρίζες σπονδυλωτές. Ο κεντρικός κορμός αναπτυσσόταν περισσότερο από τους βλαστούς, οι οποίοι είχαν πλάγια διάταξη. Σε αρκετά είδη παρατηρείται το φαινόμενο της ετεροφυλλίας (στο ίδιο φυτό τα φύλλα, λεπιοειδούς μορφής, παίρνουν διαφορετικές μορφές και διαστάσεις). Μεταξύ των ειδών αναφέρονται ο κ. της βεστφάλιας –στεφανιαίας εποχής της λιθανθρακοφόρου περιόδου– και εκείνος της πέρμιας περιόδου.
Dictionary of Greek. 2013.